کنگره ملی ۲۴۰۰۰
شهید پایتخت
شنبه ۳۰ فروردين ۱۴۰۴ -
نگاه راهبردی
ﺑﺎ آزادﺳﺎزى ﺣﻠﺒﭽﻪ در ﻋﻤﻠﻴﺎت واﻟﻔﺠﺮ١٠ و اﺳﺘﻘﺮار ﻧﻴﺮوﻫﺎى ﺧﻮدى در ﺳﺎﺣﻞ ﺷﺮﻗﻲ درﻳﺎﭼﻪ درﺑﻨﺪﻳﺨﺎن، ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ارزﺷﻤﻨﺪى در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺷﺮﻗﻲ اﺳﺘﺎن ﺳﻠﻴﻤﺎﻧﻴﻪ ﻋﺮاق ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﻮد. ﺑﺎ ﻃﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﻴﺖاﻟﻤﻘﺪس٤ و ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮﺷﺪن ﺑﻪ ﺳﺪ ﻣﻬﻢ درﺑﻨﺪﻳﺨﺎن ﻧﻴﺰ دﺳﺘﺎوردﻫﺎى ﻋﻤﻠﻴﺎت واﻟﻔﺠﺮ١٠ ﻛﺎﻣﻞﺗﺮ ﻣﻲﺷﺪ؛ ﺿﻤﻦ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎ ﺗﺼﺮف ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﺟﻨﻮﺑﻲ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺣﻠﺒﭽﻪ، اﻣﻜﺎن ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﻪدﺳﺖآﻣﺪه در ﻋﻤﻠﻴﺎت واﻟﻔﺠﺮ١٠ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﻓﺖ.
ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت
ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻛﻮﻫﺴﺘﺎﻧﻲ ﺑﻮد و از ﺷﻤﺎل ﺑﻪ درﻳﺎﭼﻪ درﺑﻨﺪﻳﺨﺎن، از ﺟﻨﻮب ﺑﻪ ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﺷﺎخ ﺧﺸﻴﻚ و ﺑﻤﻮ، از ﺷﺮق ﺑﻪ رودﺧﺎﻧﻪ زﻳﻤﻜﺎن و ﻛﻮه ﺑﻴﺰل و از ﻏﺮب ﺑﻪ ﺳﺪ درﺑﻨﺪﻳﺨﺎن و ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﻗﺎﺷﺘﻲ ﻣﻨﺘﻬﻲ ﻣﻲﺷﺪ. ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ارﺗﻔﺎﻋﺎت و ﻋﻮارض اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﻴﺰ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از: درﻳﺎﭼﻪ درﺑﻨﺪﻳﺨﺎن، دﺷﺖ ﺗﻮﻟﺒﻲ و ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﺷﺎخ ﺳﻮرﻣﺮ، ﺷﺎخ ﺷﻤﻴﺮان و ﺑﺮددﻛﺎن ﻛﻪ ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﻣﺰﺑﻮر ﺑﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﺎدهﻫﺎى ارﺗﺒﺎﻃﻲ و ﻋﻘﺒﻪ ﺧﻮدى و دﺷﻤﻦ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺴﻠﻂ داﺷﺘﻨﺪ.
ﻃﺮح ﻛﻠﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت
ﻗﺮارﮔﺎه ﻓﺘﺢ ﺗﺤﺖ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻧﻴﺮوى زﻣﻴﻨﻲ ﺳﭙﺎه ﭘﺎﺳﺪاران، ﺑﺎ ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮى ﻟﺸﻜﺮﻫﺎى٢٧ ﻣﺤﻤﺪ رﺳﻮلاﷲ(ص)، ٥٧ ﺣﻀﺮت اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ(ع) و١٠ ﺳﻴﺪاﻟﺸﻬﺪا(ع) و ﺗﻴﭗ١٨ اﻟﻐﺪﻳﺮ و درﻣﺠﻤﻮع ﺑﺎ ٢٣ ﮔﺮدان اﺟﺮاى ﻋﻤﻠﻴﺎت را ﺑﺮﻋﻬﺪه داﺷﺖ. ﻓﻠﺶﻫﺎى ﻋﻤﻠﻴﺎت از ﺷﻤﺎل ﺑﻪ ﺟﻨﻮب ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد، ﻃﻮرىﻛﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎى ﺧﻮدى ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻋﺮاﻗﻲﻫﺎ ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ. ﺑﻪاﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ، ﻳﮕﺎنﻫﺎى ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺿﻤﻦ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﺧﻂ و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺳﺎﺣﻞ دﺷﻤﻦ، ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﺷﺎخ ﺳﻮرﻣﺮ، ﺷﺎخ ﺷﻤﻴﺮان، ﺑﺮددﻛﺎن و دﺷﺖ ﺗﻮﻟﺒﻲ را ﺗﺼﺮف و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ.
ﺷﺮح ﻛﻠﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت
ﺑﺎ وﺟﻮد ﻫﻮﺷﻴﺎرى دﺷﻤﻦ، ﭘﺲ از رﺧﻨﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎى ﻏﻮاص ﺑﻪ ﻣﻮاﺿﻊ ﻋﺮاﻗﻲﻫﺎ و اﻧﺘﻘﺎل ﻧﻴﺮوﻫﺎى ﺗﻚور ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ دﺷﻤﻦ، ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﻋﺖ ١ ﺑﺎﻣﺪاد ٥ ﻓﺮوردﻳﻦ ١٣٦٧ آﻏﺎز ﺷﺪ. ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ ٤ ﺑﺎ ﺷﺪتﮔﺮﻓﺘﻦ درﮔﻴﺮى، ﺳﺮﻋﺖ ﭘﻴﺸﺮوى ﻳﮕﺎنﻫﺎ ﻧﻴﺰ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ. اﺧﺒﺎر ﺷﻨﻮد ﻫﻢ از آﺷﻔﺘﮕﻲ دﺷﻤﻦ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﺮد. ﺳﭙﺲ ﺑﺎ روﺷﻨﺎﻳﻲ ﻫﻮا، ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻫﺎى ﺧﻮدى وارد ﻋﻤﻞ ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﺤﻞ ﺗﺠﻤﻊ و ﺟﺎده ﻣﻮاﺻﻼﺗﻲ ﻋﺮاﻗﻲﻫﺎ را ﺑﻤﺒﺎران ﻛﺮدﻧﺪ. در ﻃﻮل روز ﻫﻢ وﺿﻌﻴﺖ ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﭘﻴﺶ ﻣﻲرﻓﺖ. ﻧﻴﺮوﻫﺎى ﻋﺮاﻗﻲ در ﺑﺮﺧﻲ ﻧﻘﺎط ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ و در ﺑﺮﺧﻲ ﻧﻘﺎط ﻫﻢ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. دراﻳﻦﻣﻴﺎن ﺗﻌﺪادى از آﻧﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ و ﺗﻌﺪادى ﻫﻢ ﻣﺘﻮارى ﺷﺪﻧﺪ. ﻋﻼوهﺑﺮاﻳﻦ، ﭘﺎﺗﻚﻫﺎى دﺷﻤﻦ ﺑﺎ ﻧﺎﻛﺎﻣﻲ روﺑﻪرو ﻣﻲﺷﺪ ﺗﺎاﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎ ﺑﻤﺒﺎران ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ، ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪ ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ آﻟﻮده ﺷﺪ و ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﮕﺎنﻫﺎى ﺧﻮدى آﺳﻴﺐ دﻳﺪ و ﺗﻮاﻧﺸﺎن رو ﺑﻪ ﺿﻌﻒ رﻓﺖ.
ﺑﺎاﻳﻦﺣﺎل، اداﻣﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت در ﺷﺐ دوم، ﺑﺎ ﻫﺪف اﻳﺠﺎد ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﻲ در ﺳﺎزﻣﺎن دﺷﻤﻦ در دﺳﺘﻮر ﻛﺎر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. در اﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ، رزﻣﻨﺪﮔﺎن ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖﺧﻄﻲرا در اﻣﺘﺪاد ﻳﺎلﻫﺎى ﺑﺮددﻛﺎن ﺑﻪﻃﺮف ﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎﭼﻪ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ، اﻣﺎ درﺣﺎﻟﻲﻛﻪ آﻧﺎن ﺑﺮاى اﺟﺮاى اداﻣﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت آﻣﺎده ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ، ﺳﺎﻋﺖ ٣٠ دﻗﻴﻘﻪ ﺑﺎﻣﺪاد ٦ ﻓﺮوردﻳﻦ ١٣٦٧ ﻋﺮاق ﭘﺲ از ﮔﻠﻮﻟﻪﺑﺎران ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻋﻘﺒﻪ ﻳﮕﺎنﻫﺎى ﺧﻮدى، ﭘﺎﺗﻚ ﻛﺮد و ﺑﺎ اﺟﺮاى آﺗﺶ ﺳﻨﮕﻴﻦ، ﺟﺎدة ﺧﻮدى را ﺑﻪﻃﻮرﻛﺎﻣﻞ ﻣﺴﺪود ﻧﻤﻮد، ﻃﻮرىﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﻛﻤﻚرﺳﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوﻫﺎى در ﺧﻂ ﻏﻴﺮﻣﻤﻜﻦ ﺷﺪ. ﺗﺎ ﻧﺰدﻳﻚ ﺻﺒﺢ ﻧﻴﺰ ﺑﺨﺸﻲ دﻳﮕﺮ از ﻣﻮاﺿﻊ ﻧﻴﺮوﻫﺎى ﺧﻮدى دراﺧﺘﻴﺎر ﻋﺮاﻗﻲﻫﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ، اﻣﺎﻣﻮﻓﻘﻴﺖدﺷﻤﻦ اداﻣﻪ ﻧﻴﺎﻓﺖ و رزﻣﻨﺪﮔﺎن ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﻣﻮاﺿﻊ ازدﺳﺖرﻓﺘﻪ را ﻣﺠﺪد ﺑﻪ ﺗﺼﺮف درآورﻧﺪ. ﺑﻪاﻳﻦﺗﺮﺗﻴﺐ، درﺣﺎﻟﻲﻛﻪ اداﻣﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت در ﺷﺐ دوم ﻣﻴﺴﺮ ﻧﺸﺪه ﺑﻮد، ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت در ٦ ﻓﺮوردﻳﻦ ١٣٦٧، ﻓﺮﻣﺎن ﭘﺪاﻓﻨﺪ در ﻣﻮاﺿﻊ ﻣﻨﺎﺳﺐ (ﺷﺎخ ﺷﻤﻴﺮان) را ﺻﺎدر ﻛﺮد.
ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﻠﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت
درﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻠﻴﺎت، ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﺷﺎخ ﺷﻤﻴﺮان، ﺷﺎخ ﺳﻮرﻣﺮ و دﺷﺖ ﺗﻮﻟﺒﻲ ﺑﻪ ﺗﺼﺮف درآﻣﺪ. ٤٩٨ ﻋﺮاﻗﻲ ﻧﻴﺰ اﺳﻴﺮ و ﺣﺪود ٥ ﻫﺰار ﺗﻦ از آﻧﺎن ﻛﺸﺘﻪ ﻳﺎ زﺧﻤﻲ ﺷﺪﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻴﺶ از ١٥ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﺎﻧﻚ و ﻧﻔﺮﺑﺮ و ٥٠ دﺳﺘﮕﺎه ﺧﻮدرو ﻣﻨﻬﺪم ﺷﺪ و ١١ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﺎﻧﻚ، ٥٤ ﻗﺒﻀﻪ ﺧﻤﭙﺎره، ﻳﻚ دﺳﺘﮕﺎه ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ، ٥ ﻗﺒﻀﻪ ﺳﻼح ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻫﻮاﻳﻲ، ١٤ ﻗﺒﻀﻪ ﺗﻴﺮﺑﺎر، ﻳﻚ دﺳﺘﮕﺎه ﺧﻮدر ِو ﺣﺎﻣﻞ ﺗﻔﻨﮓ ١٠٦ و دو ﻗﺒﻀﻪ آر.ﭘﻲ.ﺟﻲ١١ ﺑﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ درآﻣﺪ.
